bugün ankara -17 imiş biz de cihangiri tarttırmak için dışarı çıktık.
tontiklikle başlayan hayatı bugünlerde biraz sekteye uğradı bebeğimiz daha az kilo alıyor.
biz de onu sağlık ocağına tartılmaya götürdük. 6900 bez ve zıbınıyla.
yeni bir beslenme programına geçeceğiz ilsen hanımın yardımıyla <3
sonra da balıkları görmek için natavegaya gititk
varmamız tam yemek saatine gelince biraz kötü oldu. yolda da bebekler uyumuşlardı. indiğimizde murat uykusunun bölünmesinin bütün emarelerini gösteriyordu.
bu moralsizlik ve açlıkla gezilmez dedik erteledik.
ona aquashop tan ışıklı sesli bir anaktarlık aldık. gece uyuyana kadar elindeydi.
porland varmış orada ben çok mutlu oldum.
biraz gezindik
denizin mama tavasını ve minik tenceresini aldık
bana da bir iki süslü birşeyler
sanırsam bana gelecek hediyeler artık hep bu dükkandan gelecek :)
ben ödemeleri yaparken muratla babası buz patenine bakmaya gittiler
çok isterdim yapabilmeyi
sonra çocuk oyun alanında o buzzz gibi soğukta oynadık biraz
murat genel olarak sabit durup etrafındakileri izliyor.
orada da öyle oldu.
tahteravalliyle oynamaya çalıştı karşısında kimse olmadığı için hep düştü.
ben de en sonunda dayanamayıp yanına gittim.
onu salladım.
yiğit de vardı oyun arkadaşı ama o üç yaşında bizimki iki o çılgınca koşuyor ve onun bir de komşu arkadaşı vardı bizimkini pek görmedi.
muratın da oyun arkadaşı olunca havası değişti
sallandık tahteravallide
sonra şimdi fil gelsin dedi
filde sallandı sallanan at gibi bir fil.
babasına gösteremeye götürdük fili
fil çok sarınca biraz da ördek gelsin dedi
plastikten bir ev vardı onun pencerelerini kapatma oyunu oynadı.
ona böyle bir ev yapmak istiyorum tabi benimki oluklu mukavvadan olur da :D
ama yapabiliriz bence
biz oradan ayrılırken bütün çocuklar da gitmişti yiğit tek başına kalmamak için ayakkabılarını giyip gitmeye kalkıştı.
biz oynarken bir ara yiğitin annesinin gelip anneciğim ben hemen geliyorum se brada güzel güzel oyna dediğini hatırlıyorum ama kadının yüzüne de bakmadım ki. annesiz tek başına üç yaşındaki çocuk gitmeye kalkışınca ben engel olmak istedim oralarda ytiğiti nannesi diye bağırdım ama koca avm kimbilir kadın nerede. yanıma alacağım sırf yalnız kalmasın diye bu sefer çocuk karçırıyor gibi olacak. selçuk bir şekilde ulaştı annesine. ama çocuk gidebilirdi onu birisi kaçırabilirdi. ne rahat aileler var hayret ettim.
yemek ve eve dönüş.
eve gelirken arabayı ben süreyim dedim.
yola çıkmamızla denizin yaygarası öyle fena başladı ki
bir yerde arabayı gidip duvarlara vurmak istedim. evin önüne geldiğimizde uyumuştu.
bu açlık meselesi kafama o kadar çok takılıyor ki herhalde bebeğimiz gene çok açtı o yüzden ağladı
eve geldik beslenip yatmamız çok geç saatleri buldu.
şimdi çarşamba saat 7.25 herkes uyuyor ben tıfılın yumurtasını yaptım yakında deniz de yemeye başlayacak bunlardan
belki o zaman bu sıkıntılar azalacak.
